กรุงเทพฯ – นางสาวศิริกัญญา ตันสกุล หวั่น ออก พ.ร.บ.กู้เงิน ทำดิจิทัลวอลเล็ต ขัดรัฐธรรมนูญ-สร้างภาระการคลังระยะยาว แต่ค้านร้องศาลรัฐธรรมนูญ จี้ รัฐบาลรับผิดชอบทางการเมือง
วันที่ 10 พฤศจิกายน 2566 นางสาวศิริกัญญา ตันสกุล ส.ส.บัญชีรายชื่อ รองหัวหน้าพรรคก้าวไกล ให้ความเห็นถึงการชี้แจงนโยบาย แจกเงินดิจิทัลวอลเล็ตของ นายเศรษฐา ทวีสิน นายกรัฐมนตรี ว่า สิ่งที่นายกฯ แถลงวันนี้ เป็นการยอมรับว่าไม่ได้คิดอย่างถี่ถ้วน ทั้งเรื่องจะนำแหล่งเงินมาจากไหน สุดท้ายต้องกู้มาแจก และเทคโนโลยีที่จะนำมาดำเนินการ จากซูเปอร์แอปพลิเคชัน กลับมาใช้แอปพลิเคชันเป๋าตัง
ซ้ำร้าย อาจจะไม่มีใครได้เงินดิจิทัล 10,000 บาท เลยสักคนเดียว เพราะทั้ง ๆ ที่รู้อยู่ว่า ร่างพระราชบัญญัติกู้เงิน (พ.ร.บ.) 5 แสนล้านบาท ขัดต่อมาตรา 140 ของรัฐธรรมนูญ และมาตรา 53 ของ พ.ร.บ.วินัยการเงินการคลัง แต่ยังเลือกทางนี้ ซึ่งนายกฯ และพรรคเพื่อไทยย่อมทราบดี เพราะเป็นกรณีเดียวกับที่ศาลรัฐธรรมนูญเคยปัดตก พ.ร.บ.เงินกู้ 2 ล้านล้านบาท เพื่อจะทำรถไฟฟ้าความเร็วสูง เมื่อปี 2556
นางสาวศิริกัญญา ตั้งข้อสังเกตว่า หรือนี่เป็นเพียงการสร้างภาพให้ความมั่นใจกับประชาชน ว่า กำลังจะได้เงิน ทั้ง ๆ ที่รู้ดีว่าไปไม่รอดแน่ เป็นการสร้างกับดัก เพื่อที่ในอนาคตหากมีบรรดานักร้องหรือผู้ตรวจการแผ่นดินไปร้องต่อศาลรัฐธรรมนูญ ก็จะสามารถอ้างได้ว่าเป็นความผิดของศาลรัฐธรรมนูญ ในการปัดตกร่าง พ.ร.บ.กู้เงิน ไม่ใช่ความผิดของรัฐบาล
อย่างไรก็ตาม ขอยืนยันว่า พรรคก้าวไกลจะไม่ไปร้องศาลฯ แน่นอน และขอคัดค้านสุดตัวไม่ให้ศาลรัฐธรรมนูญเข้ามาเกี่ยวข้อง เนื่องจากเป็นเรื่องของฝ่ายบริหาร ควรให้จบที่คณะกรรมการกฤษฎีกาเป็นผู้ตีความ และรัฐบาลจะต้องรับผิดชอบในทางการเมืองด้วยตัวเอง
แต่ถ้าถึงที่สุด ร่าง พ.ร.บ.นี้ ผ่านสภาฯ ได้ การผ่อนชำระคืนใน 4 ปี บวกดอกเบี้ยในแต่ละปี จะสร้างภาระทางการคลังขึ้นไปเกือบ 20% ของรายได้รัฐบาล เท่ากับเก็บภาษีมาได้ก็เอาไว้จ่ายคืนหนี้ ดอกเบี้ยต่องบประมาณจะทะลุ 10% ในปีงบ 2568 ซึ่งเป็นสิ่งที่บรรดาสถาบันจัดเครดิตเรตติ้งเฝ้าจับตา เพื่อรอหั่นเรตติ้งอยู่แน่นอน
ส่วนที่รัฐบาลให้เหตุผลถึงความจำเป็นเร่งด่วนในการทำนโยบายนี้ เพราะต้องการกระตุ้นการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ นางสาวศิริกัญญา ชี้ว่า ตลอด 2 เดือนที่ผ่านมา ไม่เคยมีการพูดถึงความจำเป็นเร่งด่วน ครั้งแรกรัฐบาลพูดว่า ต้องดำเนินโครงการนี้ภายในเดือนกุมภาพันธ์ 2567 ตอนนี้เลื่อนเป็นเดือนพฤษภาคม 2567 เพราะต้องรองบประมาณรายจ่ายประจำปี 2567 แสดงให้เห็นว่าไม่ได้เป็นความจำเป็นเร่งด่วน เพราะวิกฤตเกิดวันนี้ โอกาสที่จะแก้ไขต้องเกิดขึ้นภายใน 1-2 เดือนข้างหน้า ไม่ใช่ 6 หรือ 8 เดือนข้างหน้า
อีกประการ คือ การออกเป็น พ.ร.บ.กู้เงิน จำเป็นต้องผ่านสภาฯ 3 วาระ มีการตั้งกรรมาธิการขึ้นมาพิจารณา ซึ่งไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะผ่านในเวลาอันรวดเร็ว แม้รัฐบาลจะคุมเสียงข้างมากในสภาฯ ด้วยเหตุผล 2 ข้อนี้ เห็นแล้วว่าเรื่องนี้ไม่ใช่ความจำเป็นเร่งด่วนที่แท้จริงหรือฟังขึ้น
